‘Gun jezelf de tijd en ruimte die je nodig hebt.’ Een uitspraak van mijn overleden man Hank daags voor zijn dood.
 
Ik weet het nog goed. Het was een zonnige dag rond half juni in het jaar 2010. Hank en ik, we zitten samen in onze kersvers aangelegde tuin. En ohhh wat zijn wij trots op onze tuin. De lucht is helderblauw, het geluid van tjilpende vogeltjes klinkt als muziek in onze oren en het spetterende water rijkt zo nu en dan tot de walkanten van onze tuin door de vele bootjes die af en aan langsvaren. Ik kijk naar de kleur van het frisgroene gras en snuif de geur van het verse maaisel op. Mijn blik wendt zich af naar de mooie paarse lavendel die in bloei staat en ik voel de oase van rust als deze kleur door mij heen stroomt. Dit heb ik vaker met de lavendel plant die in bloei staat, de kleur en de geur van lavendel geeft mij een gevoel van ontspanning en rust.
 
We zitten op een 2-persoons tuinbank, zo’n liefdevolle tête-à-tête met een klein tafeltje in het midden. Samen genieten wij van ons kopje koffie. ‘Eigenlijk wilde ik hovenier worden,’ zegt Hank. In werkelijkheid was hij bankier bij Rabobank. Ons gesprek gaat verder. Hank geeft mij wijze raad en zegt: ‘Schat, straks hè, als ik er niet meer ben. Gun jezelf de tijd en ruimte die je nodig hebt.’ Verontwaardigd vraag ik hem nog: ‘Waarmee schat?’, maar diep van binnen weet ik het wel, ik voel het, maar ergens doet het te veel pijn…..Terug naar de tuin en de koffie. Wat kunnen wij samen genieten, alsof we in Zuid-Frankrijk op vakantie zijn. Ons kopje koffie drinken en gesprekken voeren. Een dolgelukkig jong gezin vol met toekomstplannen.
 
Ons geluk duurde te kort. Veel te kort. Hank overlijdt 27 juni 2010 op 31-jarige leeftijd aan de gevolgen van alvleesklierkanker.
 
Het is 2023. Hank is niet meer hier op aarde. Toch leeft hij nog voort. Omdat ik over hem schrijf, over hem praat en zijn wijsheden gebruik. Zoals zijn uitspraak over de tijd en de ruimte nemen die je nodig hebt. In het begin begreep ik dat niet, later heb ik wel lang de tijd en ruimte genomen om een leven in te richten zonder hem. Om de mooie dingen die hij mij meegaf de boventoon te laten voeren: onze zoon Julian, de herinneringen aan de leuke tijd samen en mijn huidige werk. Als het nodig is dan gebruik ik zijn uitspraak in de gesprekken met mijn klanten: gun jezelf de tijd en ruimte die je nodig hebt. Dit geeft misschien niet meteen, maar na een tijd wel het vertrouwen en de overlevingskracht die nodig is om van overleven naar leven te gaan. Dit gun ik mijn klanten ook!