‘Sta tijdig stil bij wat je hebt meegemaakt, anders komt het als een boemerang terug en ga je er meer last van krijgen.’
 
Toen mijn man was gestorven en onze huisarts dit tegen mij zei, begreep ik het nog niet. Ik hoorde hem wel, maar voelde de betekenis van zijn woorden niet. We waren dertig, ik had geen idee! Veel mensen met een traumatische ervaring uit het verleden die nu richting hun 50e levensjaar gaan hebben wel een idee. Of ze krijgen het snel daarna als ze een trauma uit het verleden nog niet hebben verwerkt.
 
Ik moest leren omgaan met het traumatische verlies van de liefde van mijn leven. Hoe dan?

Rouw aanpakken is zwaar, ik was net moeder geworden en wilde heel graag meer kinderen dus daar had ik geen tijd voor. Ik drukte mijn verdriet lange tijd weg. Maar er was een moment dat ik mijn rouw aanpakte. Dankzij de wijze woorden van mijn huisarts, de hulp van psychologen en door zelfontwikkeling. Anders zou het als een boemerang terugkomen en dan is het impactvoller voor je dagelijkse leven.
 
Zoals bij een vrouw die mij vertelde: ‘Toen ik 50 werd kwam ik enorm in de knoei met een overlijden van een vroegere vriend. Dat kwam echt keihard binnen terwijl het twintig jaar geleden gebeurde. Ik was een jaar van de kaart en kon pas na een intensief hulptraject van maanden mijn werk weer hervatten.’
 
Zoals bij een man die een ongeluk van zijn beste vriend van dichtbij had meegemaakt toen ze in de twintig waren. Zijn beste vriend werd nooit meer dezelfde. Hij dacht er geen last van te hebben, ging gewoon door met leven en toen hij 50 werd kwam het ‘BANG’ terug en zocht hij houvast door overmatig alcoholgebruik en liep zijn relatie op de klippen.
 
Pak je rouw en je verdriet op tijd aan. Wacht niet tot je 50 bent.