Mijn wekker gaat af. Het is 8:00. Ik voel de warmte van mijn donzen dekbed en snooze nog een paar keer. Ik draai me om en ben dankbaar. Dankbaar dat ik nog even kan blijven liggen. Mijn kinderen zijn bij hun vader. We hebben een co-ouderschapregeling van 50-50. Dankbaar dat ik mijn zakelijke agenda in eigen beheer heb. Gisteren was een drukke dag. Mijn eerste afspraak staat vandaag gepland om 10.00 uur.
 
Het is 8.34 uur, aan de keukentafel geniet ik van mijn eerste kopje koffie.
‘Pling’.
Daar klinkt een whatsappmelding uit mijn telefoon. Voor enkele klanten ben ik tussen de coachingsessies bereikbaar via whatsapp om te sparren over onderwerpen die niet kunnen wachten. Maar dit keer is het een bericht van een klant waarmee de coaching al is geëindigd. Zou hij weer hulp nodig hebben? Het is niet ongebruikelijk dat na enkele maanden een klant om een nieuwe reeks coachingsessies vraagt.
 
Het is een bericht met een update over zijn leven.
 
‘Het zaadje is geplant en ik ga nu iets doen wat dicht bij mijzelf staat. Het gaat dus erg goed met mij. Voel mij nog steeds heel lekker en in juni gaat mijn nieuwe opleiding voor een carrièreswitch beginnen. En eind mei krijg ik de sleutel van de nieuwe woning waarover ik zolang twijfelde. Heel erg veel zin in.’
 
Mijn gedachten gaan terug naar zijn halfjaartraject. Hij leed enorm onder verlies en rouw, maar samen zochten we naar een manier om ellende van vroeger te omarmen, spijt van keuzes weg te nemen en de negatieve ervaringen uit het verleden los te laten. Met als doel ruimte creëren voor een nieuw begin, naar groei voor de toekomst, van overleven naar leven gevolgd door lekker leven.
 
Ik krijg kippenvel van zijn bericht. Hij gaat als een speer. Wat is mooier, een klant terug zien komen voor een nieuwe reeks coachingsessies of zo’n update waaruit blijkt dat de eerste reeks waarschijnlijk voldoende was? Ik geniet van beiden en neem nog een tweede kopje koffie.