Het is begin 2023, de goede voornemens vliegen je om de oren. Zorg goed voor jezelf. Gezond eten, sporten, voldoende water drinken en vergeet niet te rusten. Ik begon met een aspirientje als snelle noodhulp, want op mijn vrije dagen kwam waarschijnlijk wat stress vrij en de wijntjes met oud op nieuw hebben ook niet geholpen om de hoofdpijn te voorkomen. Na het tweede aspirientje liep ik weer pijnvrij rond. Maar dit deed me ook beseffen dat ik het wat rustiger aan moet doen met werk en alcohol.

Het is begin 2016, ik rij vanaf kantoor van mijn werkgever Rabobank naar huis. Een rechte weg en drie rotondes. De volgende ochtend word ik wakker. Mijn wekker gaat af. Ik wil mijn bed uitkomen maar het lukt me niet! Mijn lijf blijft liggen en ik kan alleen nog maar huilen…. Ik bel mijn leidinggevende en vertel wat er aan de hand is. Zij antwoord met de woorden: ‘Blijf deze week maar thuis, ik denk dat er meer aan de hand is. We spreken elkaar volgende week wel weer.’ In 2010 overleed de liefde van mijn leven, ik was pas net moeder. Was het dan toch onverwerkte rouw? Het resultaat. De boemerang waar mijn huisarts in 2010 al voor had gewaarschuwd, voor mij totaal onverwacht: burn-out.

En daar was mijn ‘aspirientje’: Ik volgde een noodzakelijk intensief therapietraject van een half jaar. Ik sprak met diverse psychologen, arbeidsdeskundigen en fysiotherapeuten. Ik ben deze reguliere zorg nog altijd ontzettend dankbaar. Zij hebben mij echt weer grond onder mijn voeten gegeven. Toch voelt het als een soort van aspirientje voor als je hoofdpijn hebt. Als het aspirientje is uitgewerkt dan komt de hoofdpijn weer terug. Dus die noodhulp is nooit de structurele oplossing. Die helpt je met de aarde onder je voeten terugkrijgen, maar het helpt je niet van overleven naar leven. Daar is meer voor nodig.

Ik heb 20% van mijn ontwikkeling van overleven naar leven te danken aan specialisten in de reguliere gezondheidszorg en 80% aan een door mij zelfgekozen route naar rust, rijkdom en plezier.

De combinatie van reguliere zorg en een zelfgekozen route is heel nuttig. Voor mij was het 20-80, voor een ander 10-90 of 40-60. De zelfgekozen route is meestal langer, maar beiden zijn nodig om van overleven naar leven te gaan.

Daarom: zorg goed voor jezelf en blijf leren, blijf reflecteren en ontwikkel jezelf mentaal en spiritueel. Bezoek een reguliere zorgverlener als je ergens mee zit, maar combineer dat met een coach, doe een healing sessie, lees een zelfhulpboek, ga op retreat of neem een abonnement op de Happinez. Voer gesprekken met mensen die hebben ervaren wat jij nu meemaakt en zet ook een volgende stap in je leven door nog beter voor jezelf te zorgen. Dat is pas een mooi voornemen voor 2023. Geen noodhulp maar zelfzorg.