Een avond om nooit te vergeten, Argentinië wint het WK 2022. Een voetbalspektakel waarmee jij tijdens het WK 2010 nog volop met poeltjes bezig was. En jij het middelpunt van de emoties was. We keken met z’n allen tv, jouw ouders, zussen, zwager en nichtje. Het was niet eens de finalewedstrijd maar het was wel Nederland die moest voetballen, op 19 juni tegen Japan. Het was voorafgaand aan het weekend dat we afscheid van je moesten nemen. Het staat me nog haarscherp voor ogen, ik kan het verdriet en de onmacht nog zo voelen. Dit moment, deze wedstrijd, de verlenging …die moeten we koesteren.
 
We waren de middag ervoor in het ziekenhuis. De artsen begrepen niet dat je nog in leven was. Je bloedwaarden lieten hen dit zien, maar ook je spitse neus en het telkens ‘wegvallen’ van je bewustzijn. We waren in het ziekenhuis, in een apart kamertje lag ik daar naast je in een smal ziekenhuisbed. We waren nog maar 30 jaar oud en kersverse ouders van ons eerste kindje. Vol trots en met heel veel liefde had ik mijn arm om je heen geslagen. Je was al een half jaar ongeneeslijk ziek. Het is 2-2, verlenging……. En zo schreef ik zondagavond onder het kijken naar de finalewedstrijd van het WK mijn gedachten in een boekje.
 
Hank, mijn man, overleed in de zomer van 2010 op 31-jarige leeftijd. Geen verlenging voor hem ……
 
Een periode om nooit meer te vergeten, maar zo’n voetbalwedstijd zoals gisteravond doet me extra denken aan toen. Ik had toen geen keuze, mijn man kreeg geen verlenging en ging dood. Hoe voed je een baby op die zijn vader nooit zal herinneren? Waar is je zelfzorg? Hoe pak je het leven weer op?
 
Sta jij ook op een kruispunt in je leven en ben je toe aan reflectie voor life changing vragen. Ik help je om vanuit eigen kracht keuzes te maken. De weg omhoog, van overleven naar leven of met 3 gesprekken van leven naar lekker leven. Mij is het gelukt met de nodige moeite. Want lekker leven gaat niet vanzelf. Maar samen versnellen we wel de weg daarnaartoe.